Té veel te zien, té veel te doen
Door: Frans Lebret
Blijf op de hoogte en volg Frans
03 November 2011 | Indonesië, Tenger
We hebben zoveel gedaan, ik had nauwelijks tijd om te schrijven en te tekenen. Ik zal dus deze extra verslagen plaatsen. De afgelopen weken hebben veel onder de mensen doorgebracht.
Ik heb de Javaan en het leven hier op Java nauwlettend van dichtbij bestudeerd.
“Nimmer zag ik eene schoone oude vrouw, hoezeer hun hoofd nog altijd opgemaakt als in hunne jeugd, met een kam op ’t achterhoofd ruimschoots den schedel met haar gedekt doet blijven. Zoodra de jongeling de kindsche jaren ontwasschen is draagt hij eene min of meer schoon gebatikte hoofddoek, maar zijn rang of betrekking of geboorte, waaraan de ingewijden elkaar spoedig kunnen kennen.”
‘Hun wassing vertrouw ik alleen te bestaan in eene gehele bading des morgens na zonsopgang en des avonds voor zonsondergang. Hoezeer het bij vrouwen van lagere klasse alleen bestaat zoo moet ik bekennen dat zij zich aan een openbaar feit schuldig maken, dat den Europeaan zeer stuit, zijnde het reinigen van elkanders hoofd langs den openbaren n weg, dat dikwerf in groepen van tien of meerder paren bij elkander plaats grijpt, waaraan nog eene curiositeit verbonden is, die ik naauwelijks wagen durf te vermelden, namelijk dat, hetgeen opgespoord wordt, den eigenaar toebehoort, die hetzelfve met gretigheid verorbert.”
Ik heb een schitterend portret gemaakt van Marina, de dienstmaagd van Gerrits vrouw: “De jonge Javaansche vrouw, deftig als eene pauw in met keurig gekleurde cabaai en saroeng, regt op, terwijl de zon schittert op hun blinkend zwart en keurig glad haar van achteren toegebonden en met ene kam opgestrikt.”
Ik heb diverse beroepen vastgelegd, en een van de tekeningen van Gerrits landgoed uitgewerkt tot een schilderij.
Ik heb de Javaan en het leven hier op Java nauwlettend van dichtbij bestudeerd.
“Nimmer zag ik eene schoone oude vrouw, hoezeer hun hoofd nog altijd opgemaakt als in hunne jeugd, met een kam op ’t achterhoofd ruimschoots den schedel met haar gedekt doet blijven. Zoodra de jongeling de kindsche jaren ontwasschen is draagt hij eene min of meer schoon gebatikte hoofddoek, maar zijn rang of betrekking of geboorte, waaraan de ingewijden elkaar spoedig kunnen kennen.”
‘Hun wassing vertrouw ik alleen te bestaan in eene gehele bading des morgens na zonsopgang en des avonds voor zonsondergang. Hoezeer het bij vrouwen van lagere klasse alleen bestaat zoo moet ik bekennen dat zij zich aan een openbaar feit schuldig maken, dat den Europeaan zeer stuit, zijnde het reinigen van elkanders hoofd langs den openbaren n weg, dat dikwerf in groepen van tien of meerder paren bij elkander plaats grijpt, waaraan nog eene curiositeit verbonden is, die ik naauwelijks wagen durf te vermelden, namelijk dat, hetgeen opgespoord wordt, den eigenaar toebehoort, die hetzelfve met gretigheid verorbert.”
Ik heb een schitterend portret gemaakt van Marina, de dienstmaagd van Gerrits vrouw: “De jonge Javaansche vrouw, deftig als eene pauw in met keurig gekleurde cabaai en saroeng, regt op, terwijl de zon schittert op hun blinkend zwart en keurig glad haar van achteren toegebonden en met ene kam opgestrikt.”
Ik heb diverse beroepen vastgelegd, en een van de tekeningen van Gerrits landgoed uitgewerkt tot een schilderij.
-
03 November 2011 - 16:33
Dineke Lebret:
ik zou graag 't totale dagboek van mijn opa Frans Lebret willen hebben.....alle 3682 pagevieuws ! Hoe doe ik dat? kan iemand mij helpen !!U begrijpt hoe ik geinteresserd ben in dit reisverslag van mijn overgrootvader! tot nu toe verheug ik me weer op de volgende aflevering, in de hoop,dat jullie er niet mee gaan stoppen,als de tentoonstelling voorbij is. Dineke. -
04 November 2011 - 09:01
Frans Lebret:
Hallo Dineke,
Als je jouw e-mailadres zou willen doorsturen naar conservator w.sybesma@dordrecht.nl? Dan neemt zij even contact met je op!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
